Theatrum Mundi  - Merkezde / In the center
İnteraktif yerleştirme / interactive installation
2022/2023

Quick Art Space desteği ile üretilmiştir

Teknik Prodüksiyon Tasarımı / Technical Production design: Engin Arer 

​

Ahmet Rüstem Ekici ve Hakan Sorar’ın ortak çalışması "Theatrum Mundi" dünyanın bir sahne
olduğu ve bizlerin de bu sahnede birer oyuncu olduğu fikrinden esinlenir. Bu etkileşimlideneyim, giriş, gelişme ve sonuç aşamalarıyla üç ekran üzerinden sunularak izleyiciyideneyimin bir parçası kılar; onu bir “deneyimci”ye dönüştürür. Bu sahne tek bir açı veya perspektifle sınırlanmadan tasarlanır ve deneyimciye manzarayı kendi tercih ettiği açılardan gözlemleme, ses, renk ve hava koşullarını değiştirme fırsatı sunar. Bu deneyim, kontrol mekanizmalarını ve kişisel özgürlüğün sınırlarını düşünmeye teşvik eder. Sanal ve doğal dünya ayrımının belirsizleştiği bu yapay sahnede izleyici şehir ve bedenin izlerini çevresel ilişkilere odaklanarak yönetmen, set tasarımcısı ve ışık teknisyeni gibi roller üstlenir. Deneyimci, panelde bulunan yirmiden fazla kontrol düğmesi ve varyasyonlarıyla manzarayı şekillendirme yetkisine sahiptir. Bu yapıt doğa, yıkım ve bedenin çevresel ilişkilerini sorgulayarak deneyimciye çoklu bakış açısı sunar. “Theatrum Mundi” tek bir perspektifle sınırlı olmayan bir sahne kurarak görüntünün ve merkezin doğasını sorgular.

Ahmet Rüstem Ekici and Hakan Sorar’s “Theatrum Mundi”, a triptych video installation, is inspired by the idea that the world is a stage. This interactive experience is presented on three screens with introduction, body and conclusion stages, making the viewer a part of the experience, transforming them into an “experiencer”. This scene is designed not to be limited to a single angle or perspective, instead offering the experiencer the opportunity to observe the landscape from their own preferred angles, to change the sound, color and weather conditions. This experience encourages reflection on the mechanisms of control
and the limits of personal freedom. On this artificial stage, where the distinction between  the virtual and natural world is blurred, the viewer takes on the roles of a director, set designer and gaffer, focusing on urban and bodily traces in environmental relationships. The experiencer is entitled to shape the landscape with more than twenty control buttons and variations on the panel. This work provides the experiencer with multiple perspectives by allowing them to question the environmental relations of nature, destruction and the body.
“Theatrum Mundi” creates a scene that is not limited to a single perspective thanks to the capability to manage the flow of the work with control buttons. On the other hand, it questions the nature of the image and the centre.